Gitmek: Benim Marlon ve Brandom

Ey sevgili; 
Seni sevmekten ve düşlemekten asla vazgeçmedim.
Sen benim Diego Riveramsın.
Yıldızlarsın sen ay ve bulutlar,
Haberlerdeki f16'lar,
Kırmızı yatağımdaki o koca bedensin.
Çekmecemdeki son sigara,
Beni sarmalayan o koca kadife yeşil ceketsin.
Bir kuş misali uçarak gitmek istediğim adamsın.
İran'sın, Suriye'sin.
Habur'da nöbet tutan askercik.
Mezopotamya'daki en vahşi kıpkırmızı gelincik.
Üzerine yattığım uçsuz bucaksız boz bir vadisin.
Marlon ve Brandom'sun.
Küvetimde yatan şişman bir melek.
Sevincim acılarım tüm arzularım.
Tiyatrodaki, İstiklal Caddesi'ndeki eşim.
Gabriel Garcia Marquez'in son mektubusun.
Ve ben de o Zorba'daki her tarafından şehvet fışkıran o şişman dul kadınım.
Kim uçurdu acaba kafamı? 
Ben kafam olmadan da yaşarım; çünkü elim kolum bacaklarım var, sana ulaşmak için 
Ve bir de bir el bombası gibi fırlatıp tüm kahrolası sınırları havaya uçuracak bi kalbim...

Ayça Damgacı // Gitmek: Benim Marlon ve Brandom

''Gitmek: Benim Marlon ve Brandom'', çektiği belgesellerle tanınan yönetmen Hüseyin Karabey'in ilk uzun metrajlı filmi. Film gerçek bir olaydan kurgulanarak beyazperdeye yansıtılmış. Bu durum filmi cezbedici kılan en önemli özellik. Hele bir de gerçek bir olay bir belgesel yönetmeni tarafından kurgulanınca ve olayın asıl kahramanları filmde kendilerini oynayınca ''Gitmek: Benim Marlon ve Brandom'' daha izlenmeden ilgi çekici bir hale geliyor ve merak edilir bir hale geliyor.